1 مکن تکیه زنهار تا میتوانی به عهد جوانان به عهد جوانی

2 کی آوردمی تاب این سست مهری؟ نمی بود اگر با من این سخت جانی

3 نه چندان به عشاق الفت نه دوری نه پر ساده لوحی نه پر بد گمانی

4 مده تاج درویشی و کنج عزلت به تاج فریدون و ملک کیانی

5 غم از شادمانی بود زانکه در دل ز شادی غم آمد زغم شادمانی

6 تو را باشد از ناله ی ناتوانان فغان و مرا ناله از ناتوانی

7 گرفتم به دل نیست میل (سحابت) چه شد آخر اظهار لطف زبانی