دگر گفت از سرایندهٔ فرامرزنامه فرامرزنامه 74

1 دگر گفت کی پهلو دلپذیر به سالی جوان و به اندیشه پیر

2 سواری شنیدم که چون برنشست شد از دست وافتاد بر سر نشست

3 سخن گوید او هیچ تو نشنوی بگوید همین تازی وپهلوی

4 به میدان چو خورشید چون دم زند همه گوهر افشاند از لب زند

5 زبانش به پیری نگوید سخن مراین داستان را توپاسخ بکن