شام خطت گرفته ز صبح آفتاب را از قدسی مشهدی غزل 1

1 شام خطت گرفته ز صبح آفتاب را زان روز خوش نمانده جهان خراب را

2 بر نام هیچ‌کس رقم روز خوش نبود خواندیم هر دو رو ورق آفتاب را

3 بی‌غم نفس نمی‌کشم و جای عیب نیست گر دردکش به لای برآرد شراب را

4 از سوختن منال چو بردی به غم پناه نسپرده کس به شعله امانت کباب را

5 ساغر مدد ز باطن مینا طلب کند صبح است پیر و پیش قدم آفتاب را

6 قدسی دلم خلل نپذیرد ز حادثات نتوان خراب کرد سرای خراب را