1 مگر پرسید موسی ازخداوند که ای دانندهٔ بیمثل و مانند
2 ز خلقان کیست دشمن گیر یا دوست که هم محتاج و هم درویشِ تو اوست
3 خدا گفت او رهین نعمت ماست کسی کو سرکشد از قسمت ماست
4 کسی کز قسمت ما در نفیرست اگر روزست و گر شب در ز حیرست
1 در عشق قرار بیقراری است بدنامی عشق نامداری است
2 چون نیست شمار عشق پیدا مشمر که شمار بیشماری است
1 هر شور وشری که در جهان است زان غمزهٔ مست دلستان است
2 گفتم لب اوست جان، خرد گفت جان چیست مگو چه جای جان است
1 در عشق تو عقل سرنگون گشت جان نیز خلاصهٔ جنون گشت
2 خود حال دلم چگونه گویم کان کار به جان رسیده چون گشت
1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند
2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند