دی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 891

1 دی شد و بهمن گذشت فصل بهاران رسید جلوه گلشن به باغ همچو نگاران رسید

2 زحمت سرما و دود رفت به کور و کبود شاخ گل سرخ را وقت نثاران رسید

3 باغ ز سرما بکاست شد ز خدا دادخواست لطف خدا یار شد دولت یاران رسید

4 آمد خورشید ما باز به برج حمل معطی صاحب عمل سیم شماران رسید

5 طالب و مطلوب را عاشق و معشوق را همچو گل خوش کنار وقت کناران رسید

6 بر مثل وام دار جمله به زندان بدند زرگر بخشایشش وام گزاران رسید

7 جمله صحرا و دشت پر ز شکوفه‌ست و کشت خوف تتاران گذشت مشک تتاران رسید

8 هر چه بمردند پار حشر شدند از بهار آمد میر شکار صید شکاران رسید

9 آن گل شیرین لقا شکر کند از خدا بلبل سرمست ما بهر خماران رسید

10 وقت نشاط‌ست و جام خواب کنون شد حرام اصل طرب‌ها بزاد شیره فشاران رسید

11 جام من از اندرون باده من موج خون از ره جان ساقی خوب عذاران رسید