شرح ضعفم از سگان آستان خود از وحشی بافقی غزل 235

1 شرح ضعفم از سگان آستان خود بپرس از کسان یک بار حال ناتوان خود بپرس

2 شب به کویت مردمان را نیست خواب از دیده‌ام گر زمن باور نداری از سگان خود بپرس

3 شرح دردم از زبان غیر پرسیدن چرا می‌کنی چون لطف باری از زبان خود بپرس

4 دور از آن کو تا به کی باشی دلا بی خان ومان این چه اوقاتست راه خان و مان خود بپرس

5 حال بیماران خود هرگز نمی‌پرسد چرا وحشی این حال از مه نامهربان خود بپرس