1 دمی نه کار زوی مرگ بر زبانم نیست چرا که طاقت بیداد آسمانم نیست

2 بزیر تیغ تو من پر زدن هوس دارم هوای بال فشانی ببوستانم نیست

3 خوشم که نیست مراروزن از قفس سوی باغ که تاب دیدن گلچین و باغبانم نیست

4 میان آتش و آبم ز دیده و دل خویش شبی که جای بر آن خاک آستانم نیست

5 بگوشهٔ قفسش خوگرفتهام چندان که گر رهاکندم ذوق آشیانم نیست

6 دلت چو واقف اسرار و نکته دان باشد چه غم بساحت قرب تو گر بیانم نیست