دلا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2657

1 دلا تا نازکی و نازنینی برو که نازنینان را نبینی

2 در این رنگی دلا تا تو بلنگی نیابی در چنان تا تو چنینی

3 در آیینه نبینی روی خوبان که تا با خوی زشتت همنشینی

4 تو زیبا شو که این آیینه زیباست تو بی‌چین شو که آیینه است چینی

5 مشو پنهان که غیرت در کمین است همی‌بیند تو را کاندر کمینی

6 ز خود پنهان شدی سر درکشیدی ببستی چشم تا خود را نبینی

7 به لب یاسین همی‌خوانی ولیکن ز کینه جمله تن دندان چو سینی