1 دلا در روزه مهمان خدایی طعام آسمانی را سرایی

2 در این مه چون در دوزخ ببندی هزاران در ز جنت برگشایی

3 نخواهد ماند این یخ زود بفروش بیاموز از خدا این کدخدایی

4 برون کن خرقه کان زین چار رقعه‌ست ترابی آتشی آبی هوایی

5 برهنه کن تو جزو جان و بنما ز خرقه گر به کل بیرون نیایی

6 بیامد جان که عذر عشق خواهد که عفوم کن که جان عذرهایی

7 در این مه عذر ما بپذیر ای عشق خطا کردیم ای ترک خطایی

8 به خنده گوید او دستت گرفتم که می‌دانم که بس بی‌دست و پایی

9 تو را پرهیز فرمودم طبیبم که تو رنجور این خوف و رجایی

10 بکن پرهیز تا شربت بسازم که تا دور ابد باخود نیایی

11 خمش کردم که شرحش عشق گوید که گفت او است جان را جان فزایی