ای دل چو به صدق از تو نیاید کاری از مولانا رباعی 1731

1 از دخول هر غری افسرده‌ای در کار من دور بادا وصف نفس آلودشان از یار من

2 دررمید از ننگ ایشان و خبیثی‌ها و مکر از وظیفه مدح یارم این دل هشیار من

1 بوی آن خوب ختن می آیدم بوی یار سیمتن می آیدم

2 می رسد در گوش بانگ بلبلان بوی باغ و یاسمن می آیدم

1 همه بازان عجب ماندند در آهنگ پروازم کبوتر همچو من دیدی که من در جستن بازم

2 به هر هنگام هر مرغی به هر پری همی‌پرد مگر من سنگ پولادم که در پرواز آغازم

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد