دلی، که میل به دیدار از اوحدی مراغه‌ای غزل 178

1 دلی، که میل به دیدار دوستان دارد فراغتی ز گل و باغ و بوستان دارد

2 کدام لاله به روی تو ماند؟ ای دلبند کدام سرو چنین قد دلستان دارد؟

3 گرت به جان بخرم بوسه‌ای، زیان نکنم که بوسه عاشق بدبخت را زیان دارد

4 کسی که چون تو پری چهره در کنار کشد اگر چه پیر بود، دولتی جوان دارد

5 به قصد کشتن من بست و باز نگشاید کمر، که قد بلند تو در میان دارد

6 به خاکپای تو آنرا که هست دست رسی چه غم ز سرزنش هر که در جهان دارد؟

7 چو کردی جای خیال تو اوحدی در دل به وصل خود برسانش، که جای آن دارد