دلبرا حسن رخت می ندهد دستوری از سیف فرغانی غزل 533

1 دلبرا حسن رخت می ندهد دستوری که بهم جمع شود عاشقی و مستوری

2 آمدن نزد تو بختم ننماید یاری رفتن از کوی تو عشقم ندهد دستوری

3 ترک رویی تو وبی هندوی خال سیهت زنگی چشم من از گریه شود کافوری

4 ذره از پرتو خورشید رخ روشن تو در شب تیره چو استاره نماید نوری

5 تو ازین دستم اگر گوش بمالی چو رباب من درین پرده بسی ناله کنم طنبوری

6 اگر از حال منت هیچ نمی سوزد دل تو که این حال نبودست ترا معذوری

7 گر بنزدیک تو سهلست مرا طاقت نیست اگرم یک نفس از روی تو باشد دوری

8 بنده بیمار فراقست و نه قانون ویست که بوصل تو شفا خواهد ازین رنجوری

9 رنج عشقت نکشم بر طمع راحت نفس پادشازاده ملکم نکنم مزدوری

10 گر بشفتالوی سیب زنخش یابم دست هیچ شک نیست که به یابم ازین رنجوری