دلبرا حسن رخت می ندهد دستوری از سیف فرغانی غزل 534

1 دلبرا حسن رخت می ندهد دستوری که بهم جمع شود عاشقی و مستوری

2 آمدن پیش تو بختم ننماید یاری رفتن از کوی تو عشقم ندهد دستوری

3 اگر از حال منت هیچ نمی سوزد دل تو که این حال نبودست ترا معذوری

4 پیش عشاق تو بهتر زغنا درویشی نزد بیمار تو خوشتر زشفا رنجوری

5 گر بنزدیک تو سهلست مرا طاقت نیست اگرم یک نفس از روی تو باشد دوری

6 گر بدست اجل از پای درآید تن من از می عشق بود در سر من مخموری

7 ما جهان را بتو بینیم که در خانه چشم دیده مانند چراغست وتو در وی نوری

8 پرده از روی برانداز دمی تا آفاق بتو آراسته گردد چو بهشت از حوری

9 سیف فرغانی در کار جزا چشم مدار پادشازاده ملکی چکنی مزدوری