دی دوست به بزم باده ام خواند از غالب دهلوی رباعی 62

1 دی دوست به بزم باده ام خواند به ناز وانگه ورق مهر بگرداند به ناز

2 چشم من و عارضی که افروخت به می دست من و دامنی که افشاند به ناز