لباس مرگ بر اندام عالمی از عارف قزوینی غزل 29

1 لباس مرگ بر اندام عالمی زیباست چه شد که کوته و زشت این قبا بقامت ماست

2 بیار باده که تا راه نیستی گیرم من آزموده ام آخر بقای من بفناست

3 گهی ز دیده ساقی خراب گه از می خرابی از پی هم در پی خرابی ماست

4 ز حد گذشت تعدی کسی نمی پرسد حدود خانه بی خانمان ما ز کجاست

5 برای ریختن خون فاسد این خلق خبر دهید که چنگیز پی خجسته کجاست

6 بگو به هیئت کابینه سر زلفش که روزگار پریشان ما ز دست شماست

7 چه شد که مجلس شوری نمیکند معلوم که خانه خانه غیر است یا که خانه ماست

8 خراب مملکت از دست دزد خانگی است ز دست غیر چه نالیم هر چه هست از ماست

9 اگر بحالت عدلیه پی برد شیطان کند مدلل تقصیر ز آدم و حواست

10 ببین بنای محبت چه محکم است، شکست بطاق کسری خورده است و بیستون برجاست

11 اگر که پرده بیفتد ز کار می بینی بچشم، عارف و عامی در این میان رسواست