عزیزا ما گرفتار دو دردیم از باباطاهر دوبیتی 170

1 دمی بوره بوین حالم ته دلبر دلم تنگه شبی با مو بسر بر

2 ته گل بر سر زنی ای نو گل مو به جای گل زنم مو دست بر سر

1 ز حال خویشتن مو بیخبر بیم ندونم در سفر یا در حضر بیم

2 فغان از دست تو ای بیمروت همین ذونم که عمری دربدر بیم

1 سر سرگشته‌ام سامان نداره دل خون گشته‌ام درمان نداره

2 به کافر مذهبی دل بسته دیرم که در هر مذهبی ایمان نداره

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی