تاریک شد جهان از ادیب الممالک فراهانی غزل 134

1 تاریک شد جهان ز ملال نظرعلی دریا کریست خون ز خیال نظرعلی

2 ابر آورد قطیفه زنهار در کنار گوید منم مصدق حال نظر علی

3 مرغ آورد بدیعه شوریده آشکار کز من شنو جواب و سئوال نظرعلی

4 کوه از کنار خویش یم خرده ساز کرد در شستن حرام و حالا نظرعلی

5 کمتر کسی به زاویه دیدم سپرده جان محروم از عطا و نوال نظرعلی

6 وارسته گشت دامن قدرش ز ماسوی کو شاخ بود و میوه ظلال نظرعلی

7 بنگر که شاهدان به کجا قائمند از آنک کوته شود سخن به کمال نظرعلی

8 دلدارم از وثاق چو آمد به مهر خوان بنشست گوشه ای به خیال نظرعلی

9 تاگه جمال فرخ وی را بدید باز پیدا از او صفات و خصال نظرعلی

10 گفتا حقیقتی بود از سال مرگ او گفتم کدام گفت جمال نظرعلی