تاریک از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 7

1 تاریک شد جهان ز ملال نظرعلی دریا گریست خون ز خیال نظرعلی

2 ابر آورد قطیفه ز نهار در کنار گوید منم حال نظرعلی

3 مرغ آورد بدیعه شوریده آشکار کز من شنو جواب و سئوال نظرعلی

4 کوه از کنار خویش یم خرده ساز کرد در شستن حرام و حلال نظرعلی

5 کمتر کسی بزاویه دیدم سپرده جان محروم از عطا و نوال نظرعلی

6 وارسته گشت دامن قدرش ز ما سوی کو شاخ بود و میوه ظلال نظرعلی

7 بنگر که شاهدان به کجا قائمند از آنک کوته شود سخن بکمال نظرعلی

8 دلدارم از وثاق چو آمد بمهر خوان بنشست گوشه ای بخیال نظرعلی

9 ناگه جمال فرخ وی را بدید باز پیدا از اوصاف و خصال نظرعلی

10 گفتا حقیقتی بود از سال مرگ او گفتم کدام گفت جمال نظرعلی