1 دادگرا تو را فلک جرعه کش پیاله باد دشمن دل سیاه تو غرقه به خون چو لاله باد
2 ذروهٔ کاخ رتبتت راست ز فرط ارتفاع راهروان وهم را راه هزار ساله باد
3 ای مه برج منزلت چشم و چراغ عالمی بادهٔ صاف دایمت در قدح و پیاله باد
4 چون به هوای مدحتت زهره شود ترانهساز حاسدت از سماع آن محرم آه و ناله باد
5 نه طبق سپهر و آن قرصهٔ ماه و خور که هست بر لب خوان قسمتت سهلترین نواله باد
6 دختر فکر بکر من محرم مدحت تو شد مهر چنان عروس را هم به کفت حواله باد
دیدگاهها **