دگر ره گفت کاجرام کواکب از نظامی گنجوی خمسه 95

1 در آمد باربد چون بلبل مست گرفته بربطی چون آب در دست

2 ز صد دستان که او را بود در ساز گزیده کرد سی لحن خوش آواز

1 فروزنده شبی روشن‌تر از روز جهان روشن به مهتاب شب‌افروز

2 شبی باد مسیحا در دماغش نه آن بادی که بنشاند چراغش

1 محمد کآفرینش هست خاکش هزاران آفرین بر جان پاکش

2 چراغ افروز چشم اهل بینش طراز کار گاه آفرینش