1 خامه در وصف لبت کار مسیحا می‌کند حرف زلفت بر ورق خط را چلیپا می‌کند

2 تا نباشد هیچ عضوی بر تنش بی درد عشق لاله داغ خویش را قسمت بر اعضا می‌کند

3 عالمی را ابر نیسانی به طوفان می‌دهد تا به دریا قطره‌ای را در صدف جا می‌کند

4 آنکه پیشش اعتباری نیست عمر خضر را کی ز حال کشتگان خویش پروا می‌کند

5 از هجوم تیرباران غمت در سینه‌ام ناله جای خود به صد تشویش پیدا می‌کند

6 بر دل ما دارد از روی محبت نکته‌ها کی کند با دیگران عشق آنچه با ما می‌کند

7 کشتی نوح است گویی گشته بر طوفان سوار هرکه از چشم ترم نعلین در پا می‌کند

8 پیش آزادان بود قدر اسیران بیشتر بر سر سرو سهی قمری ازان جا می‌کند

9 از ترحم بر دل ما ناخنی هرگز نزد آنکه از کار گرفتاران گره وا می‌کند

10 در دل بیرحم خوبان هیچ تاثیری نکرد ناله قدسی که جا در سنگ خارا می‌کند