تواند شد بلی در سیر ثانی از صفای اصفهانی مثنوی 4

1 تواند شد بلی در سیر ثانی که فی اللهست در طور معانی

2 چو رهرو مالک اوصاف هو شد ز هست خویشتن بگذشت او شد

3 ز بود خود که نابودست لا شد خدا شد مالک ملک خدا شد

4 دوئی بیکار شد حق جز یکی نیست بملک خود بود مالک شکی نیست

5 مر این اشکال از قید دوئی بود مر این تقیید از ما و توئی بود

6 چو اثنیت هم از ما بین برخاست منم گر ملک خود گوید بود راست