گفتگویت در تبسم می‌کند شکر در آب
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 گفتگویت در تبسم می‌کند شکر در آب خورده بس لعل لبانت غوطه چون گوهر در آب
2 اصل معنی یافت چون عارف ز خط عارضت از بغل آورد بیرون ریخت صد دفتر در آب
3 دل چو در خون می‌نشیند شوقش افزون می‌شود مرغ آبی می‌زند از شوق آری پر در آب
4 طرفه دریاییست عشق دوست کز هر موجه‌ای صد خطر رو می‌دهد تا افکنی لنگر در آب
5 گفتمت قصاب هیچ از گرمی محشر مترس کی کنید تقصیر از ما ساقی کوثر در آب