1 وصل بیش از هجر جان سوزد نبینی عندلیب در خزان خاموش باشد در بهار افغان کند
2 کم به بستان رو بهار آخر شد و نشگفت گل غنچه از شرم تو گل را چند در زندان کند
1 باد نوروز آمد و آورد بوی یاسمین بهر رقص آمد برون دست چنار از آستین
2 نرگس مخمور در صحن چمن زین خرمی کوفت چندان تا که تا زانو فروشد در زمین
1 نفس از لب به سوی سینه برگردید و دانستم که او را با خیال روی جانان الفتی باشد
1 عشق گل گر آشکارا کرد بلبل باک نیست عاشقی ترسد ز رسوایی که عشقش پاک نیست
2 کار ما را از نگاهی می تواند ساختن گردش چشم تو مثل گردش افلاک نیست