بیا بیمار خود را ده شفائی از فیض کاشانی غزل 951

1 بیا بیمار خود را ده شفائی که جز تو نیست دردم را دوائی

2 بیا تا جان برافشانم ز شادی که جان دادن بغم باشد بلائی

3 نگیرد بر تو کس زیرا که نبود جنایتهای خوبان را جزائی

4 مبند ای دل طمع در ماهرویان که خوبانرا نمی‌باشد وفائی

5 بود این عاشقیهای مجازی مرید راه حق را رهنمائی

6 چو ره را یافتی بگذر از ایشان زدور اینقوم را میکن دعائی

7 بر افشان دست از ایشان فیض یکسر بزن بر ما سوی الله پشت پائی