1 بیا که شاهد گل شمع بوستان گردید چمن ز حوروشان روضه ی جنان گردید

2 هوا کریم صفت گشت و ابر گوهر بار فلک انیس شد و بخت مهربان گردید

3 به یک دو قطره که از دیده ریخت بلبل مست نظاره کن که چها در چمن عیان گردید

4 کسی که با می و ساقی نشست بر لب جو میان برگ گل از چشم بد نهان گردید

5 چنان پیاله ی دردیکشان لبالب شد که خاک را ز هوس آب در دهان گردید

6 شراب گشت چو خون شهید عشق سبیل بدست هر صنمی ساغری روان گردید

7 هوا خوشست فغانی حریف باده طلب کنون که در همه جا مست می توان گردید