یکدمک پیش ما بیا بنشین از فیض کاشانی غزل 778

1 یکدمک پیش ما بیا بنشین تا بچندت جفا بود آئین

2 از غمت عاشقان دل شده را آه جانسوز و اشگ خونین بین

3 شاید ار رحم در دلت باشد کندت درد نالهای حزین

4 بنشین یک دم آتشی بنشان بنشان آتشی دمی بنشین

5 پرسشی گر کنی غریبی را کم نگردد ترا بدان تمکین

6 یکدمک یکدمک چه خواهد شد جان من جان من بپرس و به بین

7 زار و بیچاره در غمت چه کند بیدل و بیکسی غمین و حزین

8 کس شنیده است اینچنین ستمی یا کسی دیده است یار چنین

9 دشمن ار بیندم بگرید خون آه ازین دوستان دل سنگین

10 بی‌رخت گر بر آورم نفسی آتش افتد در آسمان و زمین

11 سردهم گر بکام دل آهی دود آهم رسد به علیین

12 جگر از راه دیده پی در پی می‌کند دست و دامنم رنگین

13 تا بنزد خودم بخوان بنواز یا سرم را ببر بخنجر کین

14 فیض از عشق اگر نداری دست بردت عشق تا بهشت برین