بیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 915

1 بیا که ساقی عشق شراب باره رسید خبر ببر بر بیچارگان که چاره رسید

2 امیر عشق رسید و شرابخانه گشاد شراب همچو عقیقش به سنگ خاره رسید

3 هزار چشمه شیر و شکر روان شد از او شکاف کرد و به طفلان گاهواره رسید

4 هزار مسجد پر شد چو عشق گشت امام صلوه خیر من النوم از آن مناره رسید

5 بریز دیگ حلیماب را که کاسه رسید گشاده هل سر خم را که دردخواه رسید

6 چو آفتاب جمالش به خاکیان درتافت زحل ز پرده هفتم پی نظاره رسید

7 شدیم جمله فریدون چو تاج او دیدیم شدیم جمله منجم چو آن ستاره رسید

8 شدیم جمله برهنه چو عشق او زد راه شدیم جمله پیاده چو او سواره رسید

9 چو پاره پاره درآمد به لطف آن دلبر بدان طمع دل پرخون پاره پاره رسید

10 بده زبان و همه گوش شو در این حضرت شتاب کن که پی گوش گوشواره رسید