بیا که ملت ایران از ادیب الممالک فراهانی غزل 8

1 بیا که ملت ایران حقوق خویش گرفت شبان دادگر از چنگ گرگ میش گرفت

2 رسید قاضی ایوان داد و در ایوان جلوس کرد و ره اعتدال پیش گرفت

3 یکی فرشته اردیبهشتی از مینو رسید و جشنی چون جشن هشتویش گرفت

4 چنان کشید ز دزدان خیره بادا فراه که وامهای پس افتاده راز پیش گرفت

5 ز نوشداروی شمشیر و برگ نخله دار علاج سینه مجروح و قلب ریش گرفت

6 چنان موازنه با عدل شد که یکسر مو نه کم گرفت به میزان حق نه بیش گرفت

7 مهار معدلت آمد نسیم داد ورزید کدیور آمد و دنبال یوغ و خیش گرفت

8 عروس داد که در تن پلاس ماتم داشت طراز عیش خود از پرنیان و کیش گرفت

9 معز سلطان عبدالحسین دندان کند ز شیر شرزه و از مار گرزه نیش گرفت

10 فضای کشور برباد رفته از نفسش هوای جمعیت خاطر پریش گرفت

11 معز دولت و دین خوانمش که کیفر خلق ز خصم دولت و بدخواه دین و کیش گرفت

12 بزور غیرت و نیروی اتحاد و وفاق ز دست مردم بیگانه داد خویش گرفت

13 بزخم موزر و بمب و شر بنل از اعدا سنان و ناچخ و تیر و کمان و کیش گرفت

14 جهانش برخی رخ کن دلا که نام ایزد معز سلطان ملک جهان بهیش گرفت

15 بری ز غاصب بدکیش بستد آنچه بهند گرفت نادر و عباس و شه بکیش گرفت

16 چنانکه پرویز از روم گنج بادآورد جم از حصار عدو گنج گاومیش گرفت

17 درین چکامه دم عیسوی مرا یار است فرشته بر سخن دلکشم فریش گرفت