1 بیا ساقی آن جوهر بی بدل که در نشاه اوست فیض ازل

2 بمن ده که فیضی رساند مرا دهد ذوقی از من ستاند مرا

3 بیا ساقی آن ساغر پر شراب نگین مرصع بیاقوت ناب

4 بمن ده که من هم بآن لعل تر مرصع کنم چهره همچو زر

5 بیا ساقی آن مایه عز و جاه که درویش را می کند پادشاه

6 بده تا ندانم من بی نوا که فرق از گدا چیست تا پادشاه

7 چو ذوقی رساندی ز می بر دلم بجام ششم گرم کن محفلم

8 که ذوق از ششم نشأه گیرد کمال دلیری کند دل باظهار حال