بیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2338

1 بیا دل بر دل پردرد من نه بیا رخ بر رخان زرد من نه

2 تویی خورشید وز تو گرم عالم یکی تابش بر آه سرد من نه

3 چو مهره توست مهر جمله دل‌ها بر این نطع هوای نرد من نه

4 بیار آن معجز هر مرد و زن را به پیش دشمن نامرد من نه

5 به هر شرطی که بنهی من مطیعم ولیکن شرط من درخورد من نه

6 کلاه لطف خود با تارک من برای بوش و بردابرد من نه

7 از آن گردی که از دریا برآری بیار آن گرد را بر گرد من نه

8 به هر باده نمی‌گردد سرم مست به پیشم باده خوکرد من نه

9 خمش ای ناطقه بسیارگویم سخن را پیش شاه فرد من نه