بیا جانا از جلال الدین محمد مولوی غزل 2712

1 بیا جانا که امروز آن مایی کجایی تو کجایی تو کجایی

2 به فر سایه‌ات چون آفتابیم همایی تو همایی تو همایی

3 جهان فانی نماند ز آنک او را بقایی تو بقایی تو بقایی

4 چه چنگ اندر تو زد عالم که او را نوایی تو نوایی تو نوایی

5 چو عاشق بی‌کله گردد تو او را قبایی تو قبایی تو قبایی

6 خمش کردم ولی بهر خدا را خدایی کن خدایی کن خدایی