ای دل بیا که نوبت از بابافغانی شیرازی غزل 109

1 ای دل بیا که نوبت مستی گذشته است وقت نشاط و باده پرستی گذشته است

2 از آب زندگی چه حکایت کند کسی با دل شکسته یی که ز هستی گذشته است

3 خواهی بلند ساز مرا خواه پست کن کار من از بلندی و پستی گذشته است

4 دارم چنان خیال که نشکسته یی دلم ورهم شکست چون تو شکستی گذشته است

5 بنشین دمی و باقی عمرم عدم شمار کاین یک دو لحظه تا تو نشستی گذشته است

6 هم در شرابخانه فغانی خراب به کارش چو از خرابی و مستی گذشته است