باش به کامم که به کام از امیرخسرو دهلوی مثنوی 55

1 باش به کامم که به کام توام زنده و نازنده به نام توام

2 حکمت و حکمش که ندارد زوال هم ز خلل خالی و هم از خیال

3 بر در تو آمده‌ام شرمسار از شر من در گذر و در گزار

4 اشتر پویندهٔ پولاد پای کوه نما از تن کوهان نمای

5 ابر شده کوه بلند از شکوه برق شده بر سر او تیغ کوه

6 آب معانی ز دلم زاد زود آتش طبعم به قلم داد دود