بیا می نوش ساقی با لب یار از خیالی بخارایی مفرد 5

1 که می‌داند میِ شوق از چه جام است به جز چشمت که او مست مدام است

2 شراب ار با تو نو شد دل حلال است وگرنه این صفت بر وی حرام است

1 نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست گرچه سرودی خوش است لیک دمی بیش نیست

2 توسن توفیق را پای طلب در گل است ورنه ز ما تا به دوست جز قدمی بیش نیست

1 با شمع چو گفتم که نشان غم دل چیست از سوزِ دل سوخته آهی زد و بگریست

2 گیرم که شوم ز آب خِضر زندهٔ جاوید چون خاک نشد در ره تو خاک بر آن زیست