کو عشق تا در جهان غوغا نهم از فیض کاشانی غزل 667

1 کو عشق تا در جهان غوغا نهم کو مستیی تا غلغلی در گنبد مینا نهم

2 کو سوزشی تا شورشی اندر ملایک افکنم فرپاد لا علم لنا در عالم بالا نهم

3 ساقی بده تا تر کنم از می دماغ پختهٔ مشتی از این خامان خشک در بوتهٔ سودا نهم

4 سر مست از مقراض لا سازم دو عالم از فنا و آنگاه نقد هر دو کون در مخزن الا نهم

5 آتش زنم در انس و جان شور افکنم در کن فکان بیرون روم از آسمان بر سقف عالم پا نهم

6 زین تنگنا بیرون روم تا عالم بیچون روم از لیت قومی یعلمون در ملک جان غوغا نهم

7 یا رب ز فیضت وامگیر یکدم شراب عشق خود تا هستی موهوم را در ماء من افنا نهم