1 زلال فیض بقا رشحه ز جام منست حیات باقی من نشاه مدام منست

2 بمن فرشته کجا می رسد ز رفعت قدر حریم درگه پیر مغان مقام منست

3 مراست حرمتی از فیض می که پیر مغان مدام خم شده از بهر احترام منست

4 چو من نبوده کسی را ز عشق بدنامی همیشه خطبه این سلطنت بنام منست

5 ز دیده دور کن ای اشک خار مژگان را که جلوه گاه سهی سرو خوش خرام منست

6 بمشک سر چو بنفشه فرو نمی آرم کنون که بوی ازان زلف در مشام منست

7 فتاده است فضولی بدستم آن خم زلف هزار شکر که دور فلک بکام منست