لب‌تشنه نیاز چو بی‌تاب از قصاب کاشانی غزل 124

1 لب‌تشنه نیاز چو بی‌تاب می‌شود از آب تیغ ناز تو سیراب می‌شود

2 عاشق در این محیط خطرناک چون حباب در یک نفس ز شوق تو نایاب می‌شود

3 آن کس که بر کشاکش این بحر تن نهاد چون موج طوق گردن گرداب می‌شود

4 دورم به هرکجا که نشینم به یاد او از سیل گریه دجله خوناب می‌شود

5 دیدن رخت دوباره میسر نمی‌شود زیرا که هر که دید تو را آب می‌شود

6 در بزم خاص باده‌پرستان شوق تو دوری که هست قسمت قصاب می‌شود