چونک از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 40

1 چونک مجلس بی چنین پیغاره نیست از حدیث پست نازل چاره نیست

2 واستان هین این سخن را از گرو سوی افسانهٔ عجوزه باز رو

3 چون مسن گشت و درین ره نیست مرد تو بنه نامش عجوز سال‌خورد

4 نه مرورا راس مال و پایه‌ای نه پذیرای قبول مایه‌ای

5 نه دهنده نی پذیرندهٔ خوشی نه درو معنی و نه معنی‌کشی

6 نه زبان نه گوش نه عقل و بصر نه هش و نه بیهشی و نه فکر

7 نه نیاز و نه جمالی بهر ناز تو بتویش گنده مانند پیاز

8 نه رهی ببریده او نه پای راه نه تبش آن قحبه را نه سوز و آه