1 اگر امیر جهاندار داد من ندهد چهار ساله نوید مرا که هست خرام

2 همه نیوشهٔ خواجه به نیکویی و به صلح همه نیوشهٔ نادان به جنگ و کار نغام

1 کفیدش دل از غم، چون آن کفته نار کفیده شود سنگ تیمار خوار

1 گر نعم‌های او چو چرخ دوان همه خوابست و خواب بادفره

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار