چو شب روز شد بامداد از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 9

1 یکی نامه بنوشت شاه زمین به خاور خدای و به سالار چین

2 سر نامه کرد آفرین خدای کجا هست و باشد همیشه به جای

1 چو از روز رخشنده نیمی برفت دل هر دو جنگی ز کینه بتفت

2 به تدبیر یک با دگر ساختند همه رای بیهوده انداختند

1 فریدون نهاده دو دیده به راه سپاه و کلاه آرزومند شاه

2 چو هنگام برگشتن شاه بود پدر زان سخن خود کی آگاه بود

1 به نام خداوند خورشید و ماه که دل را به نامش خرد داد راه

2 خداوند هستی و هم راستی نخواهد ز تو کژی و کاستی