1 چو دل شد زان او هرگز نمیرد چو خورد از خوان او هرگز نمیرد

2 به سر می‌گردم از عشقش، چو دانم که سرگردان او هرگز نمیرد

3 تن عاشق بمیرد در جدایی ولیکن جان او هرگز نمیرد

4 به دردش گر دلم زین پیش می‌مرد پس از درمان او هرگز نمیرد

5 تنم را پر شود پیمانهٔ عمر ولی پیمان او هرگز نمیرد

6 به زندان عزیزی در شد این دل که در زندان او هرگز نمیرد

7 روان اوحدی را هست حکمی که بی‌فرمان او هرگز نمیرد