چو به خنده بازیابم اثر از خاقانی شروانی غزل 208

1 چو به خنده بازیابم اثر دهان تنگش صدف گهر نماید شکر عقیق رنگش

2 بکنند رخ به ناخن بگزند لب به دندان همه ساحران بابل ز دو چشم شوخ و شنگش

3 اگر از قیاس جان را جگر آهنین نبودی نتواندی کشیدن ستم دل چو سنگش

4 به گه صبوح زهره ز فلک همی سراید ز صدای صوت زارش ز نوای زیر چنگش

5 چو گشاد تیر غمزه ز خم کمان ابرو گذرد ز سنگ خارا سر ناوک خدنگش

6 لب اوست لعل و شکر من اگر نه شور بختم شکرین چراست بر من سخنان چون شرنگش

7 لب اوست آب حیوان دلم از طلب سکندر خضر دگر شوم من اگر آرمی به چنگش