1 چو اسکندر بزاری در زمین خفت حکیمی بر سر خاکش چنین گفت

2 که شاها تو سفر بسیار کردی ولیکن نه چنین کین بار کردی

3 بسی گِرد جهان گشتی چو افلاک کنون گشتی تو از گشت جهان پاک

4 چرا چون می‌شدی می‌آمدی تو چرا می‌آمدی چون می‌شدی تو

5 نه ازگنج آگهی اینجا که هستی نه آگه تا که آنجا می‌فرستی

6 چرا بایست چندین بند آخر ازین آمد شدن تا چند آخر