1 مردم چو با ستور موافق بود به فعل چون بنگری به چشم خرد سخت بینواست
1 بر آمد ابر پیریت از بن گوش مکن پرواز گرد رود و بِگماز
1 دل شاد دار و پند کسایی نگاه دار یک چشمزد جدا مشو از رطل و از تفاغ
1 آن کس که بر امیر در مرگ باز کرد بر خویشتن نگر نتواند فراز کرد