دستور چو با عقل و کفایت باشد از محیط قمی رباعی 3

1 ما پاک دلان بی ریاییم مرآت جمال کبریاییم

2 در طور تقرّب و تجرّد مدهوش تجلّی خداییم

1 مرغ دل پر در هوای آشنایی می‌زند فرصتش بادا که پر در خوش هوایی می‌زند

2 گوش و دل بگشا و بشنو نغمهٔ جان بخش نی کین شکر لب دم ز لعل دلربایی می‌زند

1 یار برفت و دور از او، صبر و قرار شد زکف سیل سرشک از پیش، گشت روان به هر طرف

2 تا شده از نظر نهان، نقطه ی خال دلکشش دایره سان به دور دل، اندوه و غم کشیده صف