چو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3046

1 چو صبحدم خندیدی در بلا بندیدی چو صیقلی غم‌ها را ز آینه رندیدی

2 چه جامه‌ها دردادی چه خرقه‌ها دزدیدی چه گوش‌ها بگرفتی به عیش دان بکشیدی

3 چه شعله‌ها برکردی چه دیک‌ها بپزیدی چه جس‌ها بگرفتی چه راه‌ها پرسیدی

4 ز عقل کل بگذشتی برون دل بدمیدی گشاد گلشن و باغی چو سرو تر نازیدی

5 اگر چه خود سرمستی دهان چرا بربستی قلم چرا بشکستی ورق چرا بدریدی

6 چه شاخه‌ها افشاندی چه میوه‌ها برچیدی ترش چرا بنشستی چه طالب تهدیدی