چو می‌رفتند بر بالای کهسار
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
1 چو می‌رفتند بر بالای کهسار نسیم صبحدم آمدبه گلزار
2 به دامانش بزد بلبل به دستان ز بهر دلستان آن هر دو دستان
3 نسیم صبحدم را گفت برخیز برو در دامن معشوقم آویز
4 بگو با من ترا آرام چونست مرا بی تو جگر یک قطره خونست
5 چنانم در فراقت ای دل آرام نه صبرم ماند و نی هوش نه آرام
6 دلم مشتاق تست ای جان شیرین چو میل خاطر خسرو به شیرین
7 اگر بار دگر رویت به بینم به خلوت یک زمان پیشت نشینم
8 غم گیتی به یک جو برنگیرم نباشم مردهٔ گر زان چه مهرم
9 به جز چشمم کسی رویت مبیناد غم گیتی سر کویت مبیناد
10 اگر عمرت بود زین پس بمانم وگرنه جان به عشقت برفشانم
ادامه توضیحات شاعر