چو ترسی در دل کودک مکان کرد از بهار مثنوی 590
- 1
- 2
- 3
1 چو ترسی در دل کودک مکان کرد ببالد هر چه بالاتر رود مرد
2 نبینی تو که بر نورس چناری نگارد کس به چاقو یادگاری
3 ببالد، پوست آرد، پوست ریزد ولی آن نقش از وی برنخیزد
1 چو ترسی در دل کودک مکان کرد ببالد هر چه بالاتر رود مرد
2 نبینی تو که بر نورس چناری نگارد کس به چاقو یادگاری
3 ببالد، پوست آرد، پوست ریزد ولی آن نقش از وی برنخیزد
