چو ترسی در دل کودک از ملک‌الشعرا بهار مثنوی 590

1 چو ترسی در دل کودک مکان کرد ببالد هر چه بالاتر رود مرد

2 نبینی تو که بر نورس چناری نگارد کس به چاقو یادگاری

3 ببالد، پوست آرد، پوست ریزد ولی آن نقش از وی برنخیزد