چو اشک ابر به گل از مسعود سعد سلمان توصیفات 62

1 چو اشک ابر به گل برچکیده بینم خوی بر آن دو عارض گلگون و آن دو زلف نگون

2 شگفت نیست ز آتش بکاهد آب ولی ز آتش دلم آب دو دیده گشت فزون

3 چرا فروخته تر باشد آتش رخ تو ز آب آن دو سیه زلفکان غالیه گون